کوه پرویز، منطقه منحصر به فرد محیط زیست نایین

کوه پرویز، منطقه منحصر به فرد محیط زیست نایین منطقه کوه پرویز از نظر کل، بز، قوچ و میش و انواع گونه‌های پرندگان همچون کبک، یک زیستگاه منحصر به فرد است که می‌تواند به عنوان پشتیبان منطقه حفاظت شده عباس‌آباد باشد اما حتماً باید تحت یک حفاظت محلی قرار بگیرد.

احمدرضا لاهیجان‌زاده مدیر کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری صدای نایین، بیان کرد: کوه پرویز یک منطقه واقعاً فوق العاده است که با ورود مردم به مباحث آموزشی و حفاظتی آمار شکار به شدت پایین آمده و آمار حیات وحش خیلی خوب رشد کرده است و این نشان‌دهنده تأثیر مشارکت محلی است.

وی با اشاره به اینکه پیگیر مجوزات این منطقه هستیم، گفت: مناطق حفاظت مشارکتی یعنی می‌خواهیم با مشارکت جوامع محلی از عرصه‌های طبیعی حفاظت کنیم که چهار منطقه در حوزه شهرستان نایین مشخص شده است، دو منطقه در بخش انارک و دو عرصه در بخش مرکزی قرار دارد که این مناطق می‌توانند تکمیل‌کننده آن حلقه حفاظتی محیط زیست در منطقه عباس‌آباد باشند

استان اصفهان به واسطه ویژگی‌های اقلیمی نهفته از تنوع زیستی خیلی بالایی برخوردار است که حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار حفاظت شده جز مناطق چهار‌گانه بوده و ۷۰۰ هزار هکتار منطقه شکار ممنوع است.

در این استان مناطقی که پتانسیل و ظرفیت بالای حفاظتی دارند اما تحت مدیریت محیط زیست استان قرار نگرفته‌اند، بسیار زیاد است که به دلیل گستردگی زیاد این عرصه‌ها و همچنین کمبود نیروی انسانی و تجهیزات در محیط زیست و منابع طبیعی، باید از توان و ظرفیت‌های مردمی استفاده شود.

لاهیجان‌زاده در ادامه گفت و گو عنوان کرد: هم اکنون به دلیل استقبال بسیار خوب مردم انارک برای حفاظت از این ثروت ملی، سرمحیط‌بانی این بخش افتتاح شده است که اگر این قضیه برای ۳ منطقه دیگر نیز رقم بخورد، می‌تواند یک الگویی برای کل کشور باشد.

مدیر کل حفاظت محیط زیست اصفهان ادامه داد: دو استان یزد و کرمان آغازگر حفاظت مشارکتی در کشور بودند که البته بخش خصوصی به میدان آمده و با کمک مردم محلی حفاظت را انجام می‌دهد اما در نایین این حفاظت تماماً به همت مردم شکل گرفته است و باید این اتفاق به وقوع بپیوندد که تمام عرصه‌های باقی مانده استان را به کمک جوامع مخلی حفاظت کنیم.

وی تصریح کرد: اینکه یک منطقه‌ای تحت حفاظت قرار بگیرد، مسائل حقوقی و قانونی زیادی را بر آن مترتب می‌کند و به واسطه این پشتوانه قانونی است که مناطق طبیعی ما پایدار باقی مانده‌اند.

اگر منابع طبیعی کشور را ثروت ملی بدانیم که در دل این ثروت انواع فلزات گران‌بها قرار دارد، یک جاهایی در منابع طبیعی حکم الماس و یاقوت را داشته که مکان‌های ویژه حفاظت شده اعلام می‌شوند و در طبقه‌بندی چهارگانه محیط زیست قرار می‌گیرند.

در کشور ما حدود ۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار عرصه حفاظت شده و شکار ممنوع وجود دارد که در مقابل این عرصه پهناور فقط ۳ هزارمحیط‌بان داریم یعنی به طور متوسط هر ۶ هزار هکتار را یک نفر محیط‌بان می‌تواند محافظت کند و در جایی مثل شهرستان نایین این عدد به ۱۳ هکتار می‌رسد.

سازمان محیط زیست چون از نظر کمی و کیفی جوابگوی حفاظت کافی از این مناطق نیست، در این چند سال رویکرد خود را تغییر داده است و بنا دارد که در یک چارچوب قانونی به کمک جوامع محلی این حفاظت را تقویت کند.

در این حفاظت مشارکتی، به دلیل اینکه مردم خودشان را در قبال عرصه طبیعی مسئول دیده‌اند، آمار به شدت افزایش پیدا کرده و نتایج درخشانی رقم خورده است.

سازمان محیط زیست این موضوع را تکمیل و یک شیوه نامه برای حفاظت مردمی تدوین کرده است که حدود یک ماه پیش در کمیسیون زیربنای دولت تدوین و یک هفته پیش در دولت تصویب شده است.

درواقع این امر از نظر ابراز قانونی مصوبه دولت را گرفته و قرار است در شورای عالی محیط زیست نیز این موارد تکمیل شود که قدم خیر بزرگی برای این کار خواهد بود.

  • شناسه : ۱۱۳۹۵ - ۱۱ دی ۱۴۰۲ - ۱۳:۳۴