انارک نیوز - بغضی در گلوی این شهر پر از درد است که ناشی از "همشهریان بی درد" می باشد. دز نظر بگیرید اینان چند گروه با صفات مختلف می باشند. برخی نیز ترکیبی از چند صفت می باشند.
عده ای از این شهر خدا درآمد کسب می کنند و در جایی به جز آن مصرف می کنند که "زالو" صفت می باشند. باز هم صد رحمت به اینان! عده ای دیگر نه تنها درآمدشان از اینجا است بلکه آقاییشان هم از این ناکجا آباد است. امر و نهی هم می کنند و برای دیگران تصمیم هم می گیرند. اینها را کجای خود جای دهیم! اینان را "روباه" صفت می نامم. کجا است انصاف شما؟ پدر و مادر شما که آدم های خوبی بودند.
تعدادی دیگر "شترمرغ" صفت می باشند که در هر کاری دخالت می کنند و مسئول هستند اما هنگام مشارکت عمومی و مسئولیت پذیری غایبند. جاه و مقام را دوست دارند اما از مسئولیت پذیری بویی نبرده اند.
"مگس" صفتان منتظر اینند تا شیرینی بیابند و هجوم آورند. در مراسم بخور بخور بیشتر دیده می شوند و معمولاً گروه هستند و هم را خبر می کنند و با هم دیده می شوند. واضح است که از پسمانده کثافت هم نمی گذرند.
از همه زیانبارتر "لاشخور" صفت می باشد که منتظر می ماند تا بینه طرف مقابل را ضعیف کند تا از تنش تغذیه نماید و چنان بی شرم است که برای تضعیفش تکه هایی بزرگ از بنیه قربانی را می کند تا به غریبه دهد.
در مقابل تمامی اینان "گورخر"صفتان می باشند که به این ذلیلان رحم و برای شهرشان سینه سپر می کنند. به دشواری کار می آفرینند یا با دست های خالی اما پر از امید، کمک به کارآفرین می نمایند. همه مردم این شهر فراموش شده ار این گروهند.
عوضی های بی بته هم در بطن این جامعه بی غل و غش زندگی می کنند و منتظر فرصتند تا خود را جزو صالحین و خوبان جا بزنند.
به هر حال هر صبح که این شهر پاک از خواب بیدار می شود رویای آینده ای بهتر را برای جوانان لایق خود می بیند. دست به دست هم دهیم به مهر، تا کنیم این شهر را هم آباد.