خبرهای روشنگری
انارک نیوز - حاکمیت و جامعه باید بر هم تأثیر متقابل گذارند. حاکمیت ابزارهای سه گانه ای برای دیکته کردن دستورات خود دارد، قوای مقننه، قضائیه و اجرائیه. اگر حاکمیت به سوی متمرکز کردن زر و زور و تزویر در دستان خود شود و آنرا در سطح جامعه پخش نکند می شود اشتیاق دیوانه وار به جمع آوری ثروت، قدرت و تبلیغات.
هزاران سال پیش زرتشت گفته است: پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. هرگاه در این سه گانه تعادل برقرار نباشد تمامی ساختمان آزادی، دادگری و رفاه فرو می ریزد.
در هر جامعه ای با نگاه گذرا به میزان نزدیکی مردم به آزادی، دادگری و رفاه یا در مقابل آن، ترس، رنج و سانسور به واقعیت نیّات پاک یا پلید حاکمان و میزان اشتیاق به خدمت آنان پی برد.
دوستی تعریف می کرد کارگزاران باید سه پاکت در کشوی میز خود نگه دارند، پاکت اول برای هنگام روی کار آمدن، شامل نامه ی پیشنهاد به دادن وعده های زیاد، پاکت دوم برای هنگامی که وعده دادن کارساز نمی باشد پس شامل نامه ی پیشنهاد به گردن انداختن تمامی مشکلات به گردن تیم پیشین و پاکت سوم برای هنگامی که اوضاع به هم خورده است و موقع رفتن شده است شامل نامه ی دادن همین پاکت های سه گانه به تیم بعدی.
هزاران سال پیش زرتشت گفته است: پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک. هرگاه در این سه گانه تعادل برقرار نباشد تمامی ساختمان آزادی، دادگری و رفاه فرو می ریزد.
در هر جامعه ای با نگاه گذرا به میزان نزدیکی مردم به آزادی، دادگری و رفاه یا در مقابل آن، ترس، رنج و سانسور به واقعیت نیّات پاک یا پلید حاکمان و میزان اشتیاق به خدمت آنان پی برد.
دوستی تعریف می کرد کارگزاران باید سه پاکت در کشوی میز خود نگه دارند، پاکت اول برای هنگام روی کار آمدن، شامل نامه ی پیشنهاد به دادن وعده های زیاد، پاکت دوم برای هنگامی که وعده دادن کارساز نمی باشد پس شامل نامه ی پیشنهاد به گردن انداختن تمامی مشکلات به گردن تیم پیشین و پاکت سوم برای هنگامی که اوضاع به هم خورده است و موقع رفتن شده است شامل نامه ی دادن همین پاکت های سه گانه به تیم بعدی.
سلام دوستان،
سالها پیش هواشناسی داشتیم، اداره برق داشتیم، پیش از بسیاری از شهرهای بزرگ دیزل ژنراتور برق برای انارک داشتیم، معدن نخلک داشتیم که سه شیفت کار می کرد، پیش از آن تعداد زیادی معدن داشتیم که همزمان کار می کرد و مدرسه هم داشتند اما حالا اینها را از دست داده ایم و دنبال مقصر می گردیم!!!
به خود آیید، خود را به خواب زده ایم. از ماست که بر ماست. در آغاز بایستی هر یک از ما تکلیف خودمان را با خودمان روشن نماییم که به جز داشتن پسوند انارکی برای انارک حاضریم تا چه حد از جیبمان مایه بگذاریم و یا منتظریم با لابه کسی با اسب سفید بیاید مشکلات صد ساله امان را یک شبه حل نماید و فردایش از اسبش ایراد بگیرند که سرگین اش خیابان هایمان را به گند کشیده است.
هر وقت حاضر شدیم از خود بگذریم، مسئولین نیز مجبور می شوند انارک را از محرومیت درآورند. می بینند دست انارکی را که قصد کمک دارد پس می زنیم اما دست آنرا که سخنور غریبه است می بوسیم پس ما دوزخیان را به حال خود می گذارند تا در آتش اختلافاتمان بسوزیم.
انارک نیوز- پس از پنج ماه که اواخر اردیهشت ماه 1400 می شد، پاسخ مثبت جهاد کشاورزی برای تغییر طرح از تولید آجر سفالی به دانه بندی سیلیس آمد اما کجایی ای دل غافل که مدت شش ماهه تعهد محضری برای اخذ پروانه بهره برداری درخواستی صمت در حال اتمام بود.
دوباره روز از نو و روزی از نو، به دفترخانه اسناد رسمی فرستاده شدم تا بدلیل موجه تأخیر ناخواسته کارآفرین با توجه به دیر پاسخ دادن جهاد تعهدی دیگر دهم. مارگزیده بودم و این بار خودسرانه تعهدی یک ساله به جای شش ماهه پیشین دادم. پروسه تمدید پروانه تأسیس و تغییر طرح در صمت اواسط تیرماه انجام شد و شادمان از اینکه دیگر مشکلات حل شده و می توان نفسی به راحتی کشید مدارک درخواستی جهاد سریعاً آماده و به جهاد کشاورزی تحویل داده شد. انتظار داشتم پاسخ جهاد کشاورزی سریع باشد اما دوباره ناباورانه زمان پاسخگویی جهاد طولانی شد.
حالا بشنوید از دوستان مرغدار همسایه و انارکی، سرمایه گذار گرامی برای راه اندازی اولیه کارخانه علیرغم عدم برقرسانی با هزینه کامل خودمان، موتورژنراتور برق تهیه نمود و در مجموع چند ساعت یا احیاناً چند روز در طی دو ماه برای تست ماشین آلات کارخانه کوشید ولی چشمانتان بد نبیند به محض اینکه شروع به راه اندازی می کرد دوستان لطف می کردند و با دوربین تلفن همراهشان فیلم می گرفتند و بیا و ببین چه غوغا و قشقرقی در ادارات راه می انداختند که چه نشسته اید که آلودگی کارخانه رحیم پور دارد مرغان ما را تلف می کند. راستی ساعات دقیق کارکرد کارخانه را از آقایان بپرسید چون فیلم آنرا دارند!
یک بار هم در کمال ناباوری، یکی از آنان گفت: می دانی که گرد و غبار سرطانزای سیلیس کارخانه شما مرغهای ما را آلوده کرده. گیج شده بودم پس پرسیدم: چه می گویی؟ و گفت تو مهندسی نمی دانی پودر سیلیس سرطانزاست برو توی اینترنت بگرد تا بفهمی. جل الخالق از ...
سرتان را درد نیاورم از ایشان اصرار و از من انکار. یک روز هم بنظرم شهرداری رفته بودم که دیگری هم این سخن کاملاً نسنجیده را به صورت پرسشی تکرار نمود.
حرف نامعقول شنیده بودم اما این یکی دیگر محشر بود. معلوم است این دوست ما مشاورینی دارد که بی کارتر از آنان هستند و در جمعشان از این افاضات کرده اند. بگذریم.
برای آگاهی دوستان از خانه سیلیس ایران نقل می کنم: اكسيد سيليسيم يا سيليس تركيبي شيميايي است كه به صورت خالص و يا به صورت تركيب در كاني هاي سيليكاته در مجموع 90 درصد پوسته جامد زمين را تشكيل مي دهد.
پس با این حساب بایستی کره زمین از زیست حیوانی ساقط می شد.
دوباره روز از نو و روزی از نو، به دفترخانه اسناد رسمی فرستاده شدم تا بدلیل موجه تأخیر ناخواسته کارآفرین با توجه به دیر پاسخ دادن جهاد تعهدی دیگر دهم. مارگزیده بودم و این بار خودسرانه تعهدی یک ساله به جای شش ماهه پیشین دادم. پروسه تمدید پروانه تأسیس و تغییر طرح در صمت اواسط تیرماه انجام شد و شادمان از اینکه دیگر مشکلات حل شده و می توان نفسی به راحتی کشید مدارک درخواستی جهاد سریعاً آماده و به جهاد کشاورزی تحویل داده شد. انتظار داشتم پاسخ جهاد کشاورزی سریع باشد اما دوباره ناباورانه زمان پاسخگویی جهاد طولانی شد.
حالا بشنوید از دوستان مرغدار همسایه و انارکی، سرمایه گذار گرامی برای راه اندازی اولیه کارخانه علیرغم عدم برقرسانی با هزینه کامل خودمان، موتورژنراتور برق تهیه نمود و در مجموع چند ساعت یا احیاناً چند روز در طی دو ماه برای تست ماشین آلات کارخانه کوشید ولی چشمانتان بد نبیند به محض اینکه شروع به راه اندازی می کرد دوستان لطف می کردند و با دوربین تلفن همراهشان فیلم می گرفتند و بیا و ببین چه غوغا و قشقرقی در ادارات راه می انداختند که چه نشسته اید که آلودگی کارخانه رحیم پور دارد مرغان ما را تلف می کند. راستی ساعات دقیق کارکرد کارخانه را از آقایان بپرسید چون فیلم آنرا دارند!
یک بار هم در کمال ناباوری، یکی از آنان گفت: می دانی که گرد و غبار سرطانزای سیلیس کارخانه شما مرغهای ما را آلوده کرده. گیج شده بودم پس پرسیدم: چه می گویی؟ و گفت تو مهندسی نمی دانی پودر سیلیس سرطانزاست برو توی اینترنت بگرد تا بفهمی. جل الخالق از ...
سرتان را درد نیاورم از ایشان اصرار و از من انکار. یک روز هم بنظرم شهرداری رفته بودم که دیگری هم این سخن کاملاً نسنجیده را به صورت پرسشی تکرار نمود.
حرف نامعقول شنیده بودم اما این یکی دیگر محشر بود. معلوم است این دوست ما مشاورینی دارد که بی کارتر از آنان هستند و در جمعشان از این افاضات کرده اند. بگذریم.
برای آگاهی دوستان از خانه سیلیس ایران نقل می کنم: اكسيد سيليسيم يا سيليس تركيبي شيميايي است كه به صورت خالص و يا به صورت تركيب در كاني هاي سيليكاته در مجموع 90 درصد پوسته جامد زمين را تشكيل مي دهد.
پس با این حساب بایستی کره زمین از زیست حیوانی ساقط می شد.
انارک نیوز- مهرماه 1399، در جلسه ای بودم که کسی زنگ زد، ناشناس بود و در این مواقع پاسخ نمی دهم ولی این بار از این قاعده گذشتم و از جلسه خارج شدم. گفت میرزایی هستم که با عضو شورای اسلامی انارک اشتباهش گرفتم. راستش صدایش کمی هم ضعیف بود.
اندکی که صحبت شد فهمیدم اشتباه گرفته ام و درباره این گفت که در هنگام ردشدن از انارک سوله و ساختمان را دیده و می خواهد در منطقه، کارخانه دانه بندی سیلیس بزند و شماره را از یکی از دوستانم گرفته است که برایش توضیح دادم بهتر است در جایی نزدیک معدنش در ریگ چوپانان به دنبال سوله بگردد تا هزینه حمل کمتری را پرداخت نمایدکه اظهار نمود، تلاشم را در چوپانان کرده ام اما سوله اش به دلیل مجاورت با روستا مورد قبول واقع نشده است. عجله داشت تا توافق با یکدیگر، ماشین آلاتش را در اینجا بگذارد که به او قول دادم جایی را برای آن خواهم یافت که در ترمینال چوپانان محلی را برای انبار ماشین آلاتش با قیمتی ناچیز یافتم.
به هر حال تلاشم را برای پشیمان کردن او کردم چون پروژه پرورش شتر 450 تایی هنوز در جریان بود و در آخرین پله رسیدن به نتیجه نهایی.
او را جدی نگرفتم تا پس از چند تماس از او خواستم به تهران بیاید که آمد و او را پا به رکاب دیدم هرچند کمی حرفهایش ناپختگی او را نشان می داد ولی آنرا به حساب جوانیش گذاشتم. آبان ماه به ردوبدل کردن نظرات گذشت تا اینکه اوایل آذر ماه در انارک، علیرغم دودلی با او توافق کردم کار آوردن ماشین آلاتش را انجام دهد و اگر آلایندگی آن مانع صدور مجوز شود بایستی اینجا را تخلیه نماید.
در حال تکمیل ساختمان اداری و مسکونی بودم که سروکله همسایه مرغداری ام که دوست هم هستیم پیدا شد و از سنگ شکن پرسید که هنوز نرسیده بود ولی وجودش در ترکیب چینش ماشین آلات را تأیید کردم و اطلاعاتی را دوستانه در اختیارش گذاردم. بعید می دانم در این هنگام از رشته فعالیت کارخانه که قرار بود دانه بندی سیلیس باشد اطلاعی داشت.
روز بد نبینید از فردایش دیدم از ادارات مختلف زنگ می زنند که چه می کنی؟ آقایان (اَش و مَم) یکی دوست و دیگری خویشاوند، شاکی شده اند که کازخانه آلایندگی دارد و به مرغداری آنان آسیب می رسد. برایشان گفتم که ما چندین سال قبل از وجود هرگونه مرغداری و دامداری در اطرافمان، پروانه گرفته ایم و سوختمان هم مازوت بوده است که بسیار آلاینده می باشد و به همین دلیل اجازه نداده اند در شهر صنعتی باشیم. تازه ما هنوز سنگ شکن هم نیاورده ایم.
پس فردایش به شهرستان قناعت نکردند و در ادارات استان هم پایشان باز شد و تماس پشت تماس که کارتان بیخ برداشته که منجر به تأخیر در صدور مجوزها شد. خدا خیرشان دهد!
چه می توانستم بکنم به جز تلاش برای عبور از سنگ اندازی ها تا این کارافرین از کرده اش پشیمان نشود و به او قول دادم که راه اندازی کارخانه، پیروزی من می باشد. توکل به خدا.
اندکی که صحبت شد فهمیدم اشتباه گرفته ام و درباره این گفت که در هنگام ردشدن از انارک سوله و ساختمان را دیده و می خواهد در منطقه، کارخانه دانه بندی سیلیس بزند و شماره را از یکی از دوستانم گرفته است که برایش توضیح دادم بهتر است در جایی نزدیک معدنش در ریگ چوپانان به دنبال سوله بگردد تا هزینه حمل کمتری را پرداخت نمایدکه اظهار نمود، تلاشم را در چوپانان کرده ام اما سوله اش به دلیل مجاورت با روستا مورد قبول واقع نشده است. عجله داشت تا توافق با یکدیگر، ماشین آلاتش را در اینجا بگذارد که به او قول دادم جایی را برای آن خواهم یافت که در ترمینال چوپانان محلی را برای انبار ماشین آلاتش با قیمتی ناچیز یافتم.
به هر حال تلاشم را برای پشیمان کردن او کردم چون پروژه پرورش شتر 450 تایی هنوز در جریان بود و در آخرین پله رسیدن به نتیجه نهایی.
او را جدی نگرفتم تا پس از چند تماس از او خواستم به تهران بیاید که آمد و او را پا به رکاب دیدم هرچند کمی حرفهایش ناپختگی او را نشان می داد ولی آنرا به حساب جوانیش گذاشتم. آبان ماه به ردوبدل کردن نظرات گذشت تا اینکه اوایل آذر ماه در انارک، علیرغم دودلی با او توافق کردم کار آوردن ماشین آلاتش را انجام دهد و اگر آلایندگی آن مانع صدور مجوز شود بایستی اینجا را تخلیه نماید.
در حال تکمیل ساختمان اداری و مسکونی بودم که سروکله همسایه مرغداری ام که دوست هم هستیم پیدا شد و از سنگ شکن پرسید که هنوز نرسیده بود ولی وجودش در ترکیب چینش ماشین آلات را تأیید کردم و اطلاعاتی را دوستانه در اختیارش گذاردم. بعید می دانم در این هنگام از رشته فعالیت کارخانه که قرار بود دانه بندی سیلیس باشد اطلاعی داشت.
روز بد نبینید از فردایش دیدم از ادارات مختلف زنگ می زنند که چه می کنی؟ آقایان (اَش و مَم) یکی دوست و دیگری خویشاوند، شاکی شده اند که کازخانه آلایندگی دارد و به مرغداری آنان آسیب می رسد. برایشان گفتم که ما چندین سال قبل از وجود هرگونه مرغداری و دامداری در اطرافمان، پروانه گرفته ایم و سوختمان هم مازوت بوده است که بسیار آلاینده می باشد و به همین دلیل اجازه نداده اند در شهر صنعتی باشیم. تازه ما هنوز سنگ شکن هم نیاورده ایم.
پس فردایش به شهرستان قناعت نکردند و در ادارات استان هم پایشان باز شد و تماس پشت تماس که کارتان بیخ برداشته که منجر به تأخیر در صدور مجوزها شد. خدا خیرشان دهد!
چه می توانستم بکنم به جز تلاش برای عبور از سنگ اندازی ها تا این کارافرین از کرده اش پشیمان نشود و به او قول دادم که راه اندازی کارخانه، پیروزی من می باشد. توکل به خدا.