انارک نیوز: در فرهنگ عامه پشت سرگذاشتن چلّه‌ها و از آن میان چلّه زمستان به‌عنوان سخت‌ترین هنگام سال (آغاز آن شب چلّه نامیده می‌شود)، با آداب خاصى همراه است. چلّه زمستان به همراه چند موقعیت دیگر (شامل سده، چارچار، سرما پیرزن و...)، عملا تمامى فصل زمستان را می‌پوشاند.
چلّه زمستان در آغاز زمستان، هریك متشكل از دو بخش بزرگ (چهل روز) و كوچك (بیست روز)، از اول دى ماه آغاز می‌شود كه شب قبل از آن، شب چلّه (یلدا)، واجد آیین هاى بسیارى در ایران است. دهم بهمن ماه آخرین "روز چلّه بزرگ" است كه با جشن سده گرامى داشته می‌شود و فردایش "چلّه کوچک" شروع می شود که تا پایان بهمن ماه ادامه می یابد.
دوره برخورد چلّه‌هاى بزرگ و كوچك (به‌عبارت دیگر، روزهاى پایانى چلّه بزرگ و روزهاى نخستین چلّه كوچك) چارچار نامیده می‌شود كه احتمالا مخفف چهارچهار (چهار روز پایانى چلّه بزرگ و چهار روز اول چلّه كوچك) است و در اين هشت روز سردی هوا به آخرين حد خود مي‌رسد؛ چون دو چله در حال مشاجره با هم هستند و به هم گوشه و کنايه می زنند و چله کوچک می گويد اگر من به اندازه تو عمر داشتم همه پيرزن‌های کنار اجاق و همه ميش‌های لاغر و مریض دنبال گله را از سرما سیاه و کبود، نابود می کردم.
از هفتم بهمن تا 14 بهمن "چارچار" می باشد که معتقد بودند سردترین روزهای زمستان می باشد و پس از آن یعنی 15 بهمن ماه به قول انارکی ها "تیوشک Tivoshk" در می آید و دیگر سرما به اندازه ای نخواهد بود که برف روی زمین بنشیند و به قولی "زمین نفس می کشد"!
نظام گاه‌شمارى مبتنى بر چلّه و اجزاى آن (شامل اهمن و بهمن، چارچار و مانند آن) مجموعه سه ماهیت اسطوره‌اى، گاه‌شمارانه و فرهنگ عامه است. از دید اسطوره‌اى، چلّه و مهم‌ترین تظاهر آیینى آن در دوران گذشته، یعنى سده یا جشن سده، آیین هایى براى تقدیس خورشید بوده‌اند.
ابوریحان بیرونی می‌نویسد: «سده یعنی صد و آن یادگار اردشیر بابکان است و در علت و سبب این جشن گفته‌اند که هرگاه روزها و شب‌ها را جداگانه بشمارند، میان آن و آخر سال عدد صد بدست می‌آید».

انارک نیوز - با درود و عرض ادب و ارادت و احترام خدمت کلیه عزیزان انارکی،
در گذر از شهر انارک به قصد طبس، به اتفاق همراهان در حد رفع خستگی و صرف یک لیوان چای توفیق آنرا یافتم که در ورودی شهر انارک در محل بنای یادبود شهدای مواد مخدر توقفی کوتاه داشته باشم.
چندین سال قبل (حدود شش تا هفت سال) هم از این مکان بازدید کرده بودم. اگرچه در همان پنج شش سال قبل هم بی توجهی را حداقل در حد کمبود و ایجاد یک فضای سبز با کاشت چند نهال سازگار با محیط و فضایی شایسته و درخور شأن این شهدای عزیز که جان خویشتن را در طبق اخلاص فدای امنیت و آسایش مردمان این سرزمین نموده بودند کاملا به چشم می خورد اما آنچه را که اصل موضوع و مهم بود سالم بودن بنای یادبود و سنگ فرش ها و فضای بنا بود. اما متأسفانه در بازدید اخیر (تعطیلات عید فطر ۴۰۳) شاهد آن بودم که گچ های بنا ریخته و سنگ فرشها کنده و رها شده و چراغهای روشنائی شکسته و له شده و فضای اطراف فاقد نظافت و پاکیزگی لازم و بطور کلی بنای بادبود ‌این عزیزان در وضعیت رقت باری قرار داشت. در حالی که این شهدا ی عزیز و گرانقدر جمله از اعضاء و کادر نیروی انتظامی بودند و تأسف بارتر آن که ساختمان و پایگاه محل استقرار عزیزان نیروی انتظامی دقیقا در روبروی این بنا و در فاصله کمتر از پنجاه متر قرار گرفته است.
به عنوان یک هموطن، یک همنوع و یک ایرانی علاقمند به ارزش ها، عاجزانه از شورای محترم شهر انارک، جناب شهردار محترم شهر، فرمانده و مسئول محترم نیروی انتظامی شهر و سایر عزیزان و گرامیان شهر انارک اعم از مسئول و غیر مسئول تقاضامندم در حد مقدورات و رعایت شأن این عزیزان شهید لطف نموده و به یاری این بنا بشتابند و این بنا را که در دید گردشگران و رهگذران و در حقیقت بیانگر قدرشناسی عزیزان انارکی در تکریم شهداست به نحوی که شایسته و در خور جایگاه آنان باشد بازسازی و با ایجاد فضای سبزی که سازگار با محیط و امکان‌ ایجاد آن می باشد مکانی را علاوه بر گرامیداشت این شهدای عالیقدر  جهت لحظه ای توقف مسافران و رهگذران فراهم آورند و باشد که یاد این عزیزان شهید که با تقدیم خون خود امنیت و آسایش را برای من و تو و همه هموطنان به وجود آورده اند‌ همواره در یادها باقی بماند و پیوسته قدردان خون این گرامیان و عزیزان و سایر عزیزانی که جان بر کف در ایجاد امنیت ایثار می کنند باشیم.
امید آنکه عزیزان مسئول در این خصوص قبل از آنکه وضعیت بنا وخیم تر گردد اقدامی عاجل و شایسته را به انجام رسانند.
یک رهگذر هموطن و علاقمند به شهر انارک، شهری که به عنوان سمبل معدنکاری ایران به‌گردن همه ایرانیان حق بزرگی دارد. (.فروردین ۴۰۳)

(امید), [29/01/1403 21:05]

انارک نیوز - هرچه بر اثر بی تدبیری، بی سوادی، عدم توجه به خواست جامعه، پنهان کاری گندکاری ها به نام سیاه نمایی و غرق در فساد نهادینه بودن، تورم و رکود افزایش و تولید کاهش یابد جنس بی اندازه گرانتر و قدرت خرید جامعه نابود می شود.
مالیات، ارزش افزوده، عوارض، جریمه و ... بیشتری گرفته می شود، جیبها خالی تر و تمامی مشکلات و آسیب‌های اجتماعی زنجیروار به هم متصل و تلنبار می شود. بحران های خانمان برانداز بیکاری، فقر، کاهش فرزندآوری، مشکلات روحی و روانی، خلاف‌کاری و تزلزل بنیان‌های خانواده، دزدی، قاچاق و قتل، اعتیاد و مواد مخدر، طلاق و کاهش ازدواج‌های رسمی و دایم، گسترش فحشا، فساد، خیانت و بیماری‌های مقاربتی، ناامیدی روزافزون افراد تحصیلکرده به خصوص دختران، پس زدن افراد متخصص و دانای به ارائه راهکارها، زنان بی سرپرست و سرپرست خانوار، کودکان خیابانی، کودکان بزهکار، دختران فراری، ازدواج‌های دوم نامناسب، مهاجرت، زندانیان ... بیشتر می شود.
جنگ طلبان تپل تر و هیولاتر می شوند و احتمال وقوع جنگ خانمان سوز را افزایش چشمگیر می دهند. این است سرنوشت امروز ما که فقط نظاره گریم!