انارک نیوز: (سروده ی حسین گل گلاب در زمان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم) 
ای ایران ای مرز پرگُهر /   ای خاکت سرچشمهٔ هنر 
دور از تو اندیشهٔ بَدان  /   پاینده مانی تو جاودان 
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم /   جان من فدای خاک پاک میهنم 
مهر تو چون، شد پیشه‌ام  /   دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما  /   پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت درّ و گوهر است  /   خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کِی برون کنم  /   بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست /   نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام  /   دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما  /   پاینده باد خاک ایران ما
ایران ای خرّم بهشت من  /   روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم  /   جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم  /   مهر اگر برون رود تهی شود دلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام  /   دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما  /   پاینده باد خاک ایران ما

انارک نیوز: واژۀ مهر، پیمان و دوستی معنی می دهد. در گاه شماری و فرهنگِ مهرگان (روز مهر از ماه مهر برابر با ۱۰ مهر) پس از نوروز دارای اهمیت برجسته ای بوده است. دلیل آن این بود که در گاه شماری کهن ایران، سال، تنها شامل دو فصل بزرگ می شد و این هر دو جشن، آغاز فصل های سال را نوید می دادند. 
به بیان دیگر، نوروز آغاز فصل نخست و مهرگان آغاز فصل دوم به حساب می آمد. فصل اول، تابستان بود که از جشن نوروز شروع می شد و هفت ماه ادامه داشت و فصل دوم، زمستان که از جشن مهرگان آغاز می شد و پنج ماه طول می کشید. جشن مهرگان که از روز مهر شروع می شد و تا شش روز پس از آن ادامه می یافت، زمینه ای برای جشن های بزرگ و شادی بسیار در سرزمین بزرگِ ایران بود.
به گزارش شاهنامۀ فردوسی، انگیزه ای که به پیدایشِ جشنِ مهرگان در تاریخ ایران نسبت می دهند، پیروزی ایرانیان بر ضحاک ستمگر به رهبری کاوه آهنگر است که پس از تلاش و پایمردی فراوان، او را به بند آوردند و فریدون را به عنوانِ رهبرِ خود برگزیدند.

انارک نیوز - در رابطه با فقر و اعتیاد و مواد مخدر و این که اعتیاد بیماری است و اگر پیشگیری های اجتماعی موثری می شد تا این حد گسترده نمی شد با هم اختلاف نظری نداریم. عوامل بوجود آورنده آن پیچیده است، اعتیاد، بیکاری، طلاق و ... به هم وابسته اند و یک زنجیره به هم پیوسته هستند و هریک تشدید کننده دیگری است و آسیب های اجتماعی می باشند که من و تو و همه ما مقصریم. بیماری بوده است و مشکلاتی داشته و شرایط هم مهیا بوده است و خودش هم سستی نشان داده است پس معتاد شده. البته شخص مسئول اعمالش است و شاید اگر من هم در آن شرایط و آن سن و آن محیط اجتماعی و آن مشکلات بودم من هم ای بسا می شدم. یا ژنش در من نبوده و یا بر محیط و مشکلات غلبه کرده ام و یا به نحو دیگری بیمار نشدم. شاید هم به نحو دیگری مریض شده ام و خود نمی دانم. به هرحال همه با هم مریض نمی شوند و توان افراد با هم تفاوت می کند.