پاییز

فصل پاییز است و دلها پر زدرد    /    آسمان آبی است اما خشک و سرد
از درخت سیب و زردآلو و توت    /    باغ در فرشی ز برگ سرخ و زرد
با هوای گرم دوران تموز    /    باد پاییزیست در حال نبرد
باد غارتگر چو از مغرب وزید    /    بر زمستان درب گلزار باز کرد
گلبن سبزی که اندر باغ بود    /    برکشید از بوته ی گل فرد فرد
زاغ، باغارتگران شد همنوا    /    بلبل شوریده شد از باغ طرد
خار و خس هر سو روان زین باد مست    /    چشم قمری ناتوان از خاک و گرد
بوته گل داد ارج خود ز دست    /    ای فلک اینگونه کس با گل نکرد
کوه در طوفان پاییزی نهان    /    آسمان شد چون غروبی لاجورد
باغبان خود را چه می بازی بدان    /    گل شود بعداز زمستان رهنورد

(رجایی انارکی رجا)