انارک نیوز - 23 بهمن ماه 1396 خبری تحت عنوان آیین کلنگ‌زنی مرکز محیط‌بانی و پایش‌های زیست محیطی انارک داشتیم.  
خلاصه خبر این بود که: به گزارش خبرگزاری مهر آیین کلنگ زنی و آغاز احداث مرکز محیط بانی و پایش های زیست محیطی بخش انارک روز گذشته با حضور مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اصفهان، نماینده ولی فقیه و امام جمعه شهرستان نایین، نماینده شهرستان نایین و خوروبیابانک در مجلس شورای اسلامی، فرماندار نایین و بخشدار انارک، اعضای شورای اداری، سمن های زیست محیطی و مردم شهرستان نایین برگزار شد.
مدتی قبل آقای علیزاده در یکی از گروه های تلگرامی پیگیر این کلنگ زنی و چند و چون آن شد که خوشبختانه بنظر می رسد در 11 اردیبهشت پاسخ را از آقای مهندس لوکی دریافت می کند: واما اقای علیزاده چند روز قبل در خصوص احداث ساختمان محیط زیست پرسید که قبل از عید کلنگ زنی شد. طبق وظیفه پیگیری کردم و جای تاسف داره که بگم چرا شورای شهر دعوت میکنه کلنگ زنی میکنن ولی روی زمینی که بعد ساز مخالف میزنند و می گویند امکان واگذاری زمین نیست. به هر حال ساختمان محیط بانی در محلی که کلنگ زده شد و مانور داده شد احداث نخواهد شد. ولی قراره زمین شهری کنار راهدارخانه انارک زمینی به محیط زیست واگذار کنه که اگه یه روزی انجام شد و پولی باقی مونده بود شاید یه اداره به انارک اضافه بشه. که چشم من اب نمیخوره. تبریک به شورای شهر که اهمیتی براشون نداره و همین اندک بودجه هم پرید.
حالا مانده ام که آیا این همه مقام مسئول برای افتتاح "هیچ" به انارک آمده بودند؟ همانند کاری که چند سال پیش برای کارخانه کاشی سازی شد و کلنگ زنی با حضور معاون سازمان صنایع و معادن استان و نماینده وقت آقای دکتر حسین حسنی و آقای مهندس حمیدی و ... صورت گرفت. 
و یا اینطور نیست و تا چندی دیگر شاهد ساخت این پروژه خواهیم بود.
دم خروس را باور کنم یا قسم حضرت عباس!

انارک نیوز - کارخانه های متفاوتی را در ابتدا برای استقرار در انارک بررسی نموده بودیم از جمله کارخانه ساخت لوازم موجود در تابلوهای الکتریکی فشار ضعیف با مجوز از شرکت های درجه یک آلمانی تا شرکت های شیمیایی با محصولات متنوع که همه آنها ارزش افزوده زیاد و حجم کمی هم می داشتند.
همه آنها تکنولوژی بالایی داشتند اما با تحریم های مختلف اروپا و آمریکا می توانستند ما را زمینگیر نمایند. دوری از تهران و زمان لازم برای تعمیرات و تهیه قطعات یدکی و ناپایدار بودن قوانین در رابطه با صادرات و واردات می توانست مشکلات بزرگی را بوجود آورد.
اما تولید آجر در انارک جدای از همه اینها بود. از مزایای کارخانه آجر این بود که برای قطعات، لوازم یدکی و مواد اولیه آن به خارج وابسته نبودیم. کلیه ماشین آلات ایرانی و متخصصین ساخت در اصفهان و خاک رس در انارک موجود بود. تعداد روزهای آفتابی زیاد و روزهای بارانی و یخبندان کم بود. آب شور چاه انارک مخلوط با آب شیرین تهیه آب را ممکن می نمود. بازار نیز همیشه به محصولش که آجر بود نیاز دارد.

برگردیم به خان بعدی در گرفتن مجوزهای دولتی، بالاخره با کمک دوست گرامی مهندس ط.ن. در روابط عمومی اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان و گفتمان سازنده با استانداری، نظر مثبت این اداره دریافت و در اوایل اسفند ماه 87 موفق به دریافت مصوبه هیأت رسیدگی به امور معادن استان برای بلوکه شدن معدن خاک رس دق پیوک گردیدم.
با داشتن مجوز معدن خاک رس از استانداری و پروانه تأسیس از سازمان صنایع و معادن استان اصفهان، بلافاصله از سازمان درخواست واگذاری زمین در اطراف "انارک" را نمودم که به امور اراضی استان معرفی و بدنبال آن به مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان نایین واگذار شدم.
با کمک مهندس ک.ل.ا که از ایشان سپاسگزارم، کروکی محل زمین درخواستی و معدن تهیه و در اواسط اسفندماه با پرداخت حقوق دامدار دق پیوک رفع معارض گردید.
استعلامهای چندگانه دولتی را دستم دادند و دوباره یک پایم انارک و دیگری در نایین و رایزنی با دوستان برای دریافت هرچه زودتر نظر مساعد ادارات مختلف شهرستان نایین شروع شد که شامل شبکه بهداشت و درمان نایین هم می شد. گهگاهی هم با درهای بسته مدیران در جلسات مختلف یا مأموریت مواجه و دست از پا درازتر به انارک بر می گشتم.
این چند خان را با موفقیت گذراندم تا در اردیبهشت ماه 88 در فرمانداری شهرستان نایین، صورتجلسه موافقت با واگذاری زمین در پنج کیلومتری جاده انارک به نایین را مشاهده نمودم. با دیدن آن خستگی را فراموش کردم.
اما این پایان ماجرا نبود. هنوز نتوانسته بودم پاسخ مثبت بنیاد مسکن شهرستان را بگیرم.

انارک نیوز - بعد از فراز معادن و فرغون سازی، در زمان آقای مهندس رضوی، کارخانه سیمان و یک گرد همایی بزرگ در اصفهان برای کارخانه سیمان را داشتیم. نایین داشت جلو می رفت اما انارک درجا می زد.
دیگر از اینکه شاهد باشم که کاری اساسی برای بکارگیری جوانان نمی شود خسته شدم. حوانان برای رأی گیری استفاده و بعد از گردونه خارج می شوند.
توی فاز ساخت کارخانه ای برای انارک و استفاده از درآمدش در انارک شدم. جوانانی که در انارک زندگی کنند و خانواده تشکیل دهند. کار و افزایش جمعیت جوانان و رونق اقتصادی انارک را همزمان با هم می خواستم. بدنبالش به فکر فروشگاه لوازم خانگی بزرگ و وام به کارکنان برای رفاه آنان هم بودم.
سال 1386 با دوستان جلسات دنبال همی برای یافتن کاری که در انارک جواب دهد داشتیم که نتیجه اش همین کارخانه آجر بود که قبلاً خشتش را زده بودند و دق پیوک هم برای خاک رس موردنیاز می توانست مورد استفاده قرار گیرد. خاکش را هم به کمک یار گرامی آقای محسن ثابتی به جندق فرستادیم که از آن تعریف شد و وزنش کمتر و محکم بود. رنگش هم زیبا و گل بهی بود.
از نظر تجربی همه چیز روبراه بود. برای اطمینان بیشتر، در اردیبهشت ماه 87 خاک رس دق برای آزمایش به اداره کل آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک استان اصفهان ارسال که مناسب تشخیص داده شد. شادی ما قابل وصف نبود.
اینک خانهای دریافت مجوز دولتی بایستی شروع می شد.
اردیبهشت ماه 1387 پیگیر جواز تأسیس از سازمان صنایع و معادن استان اصفهان شدم که به خانه صنعت و معدن استان معرفی و با قرار با کارشناس آنان در دق و چاه کندن و برداشت خاک از عمق، بالاخره با کمک دوست گرامیم غ.م. آنرا دریافت کردم. بنظر خیلی شکاک شاید هم ناشی می آمدند. شاید فکر می کردند پول بادآورده سراغ داریم و می خواهیم با نام کارخانه آجر آنرا تاراج نماییم.
خان اول با صرف وقت و هزینه زیاد طی شد.
هیچ طرحی بدون مطالعه و مشاور خبره به نتیجه نمی رسد. پس از رایزنی های زیاد، قراردادی با مشاور صنایع سفال بستم. ایشان هم خاک را دوباره در آزمایشگاه دیگر آزمایش و پس از پختن در کوره تأیید نمودند.
الزام بعدی گرفتن معدن خاک رس دق پیوک بود که 5 تیرماه درخواست مکان یابی در منطقه محروم انارک را به استانداری دادم. اواسط تیرماه با پیگیری مستمر، مراحل اداری طی و رویاروی با استعلام های مختلف دولتی شدم.
تابستان داغ بود و یک پایم انارک و پای دیگرم اصفهان که توانستم با تلاش و مراجعات متناوب، نظر مثبت آنان حتی اداره میراث فرهنگی را بگیرم. از حسن نیت و سرعت پاسخگویی آنان سپاسگزارم.
اما اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان وضعیتی دیگر داشت و اینجا بود که اولین چالش وقت بر و سد راه را تجربه که در شهریور ماه به درخواست ملاقات با استاندار محترم آقای بختیاری برای حل مشکل انجامید.

انارک نیوز - قبل از سرمایه گذاری در کارخانه فرغون سازی در شرکت فراز معادن همین سیصد هزار تومان را سرمایه گذاری کرده بودم که تعریف آن هم خالی از لطف نیست. 
چند روزی از عید نوروز 1378 گذشته بود که زنگ منزل پدر خانمم را زدند و چند نفر از آقایان فعال طرفدار وکیل وارد شدند و گفتند با هدف فعال نمودن معادن متروكه انارك بخصوص مسکنی و ايجاد اشتغال در منطقه محروم انارک برای جوانان، شركتي را می خواهیم تأسیس نماییم.
از مهندس م.ب.ا پرسیدم: مهندس خود شما چقدر سرمایه گذاری می کنید؟ پاسخ شنیدم دو میلیون تومان.
با شناختی که از آقایان و بازی انتخابات داشتم قول سیصد هزار تومان را دادم که شنیدم دویست میلیون تومان سرمایه جمع شد و شرکت بانام فراز معادن انارك تأسيس شد.
شرکت توانست با استفاده از اعتبار خوب زنان و مردان انارکی سهامدار که اکثراً در معادن نخلک مشغول یا بازنشسته بودند معدن سنگ باارزشی را که در گرفتنش دچار مشکل جدی شده بود بگیرد.
همچنین با پشتيباني نماينده مردم نایین آقای مهندس سید ابوالفضل رضوی علیرغم وجود اطلاعات اكتشافی دقيق و ميزان ذخیره قطعی توانست پروانه بهره برداری از معدن مس مسکنی را در سال 1379 بگیرد که هرگز فعال نشد.
حال هیئت موسس شرکت چه کسانی بودند و برای گرفتن معدن چه کسانی و چگونه به اداره معادن در تهران رفتند و پس از سوددهی و خرید ماشین آلات هریک از آقایان مهندسین بزرگ سهامدار چگونه توانستند میزان سهام خود را نجومی افزایش دهند در حالی که سهم مردم همان که بود ماند و چرا معدن مس مسکنی فعال نشد، داستانی دارد که فعلاً جایش اینجا نیست!
به هر حال زمستان 78 انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار و مردم انارک برایم سنگ تمام گذاشتند که در انارک حیرت انگیز و نزدیک به صد در صد بود. دوستان انارکی وکیل برای این که در شهرستان رأی نیاورم چه داستان های مزخرفی سر هم کردند گفتن ندارد که شرم آور است.
از طرف دیگر آنانی که می گفتند "دیانت ما عین سیاست ماست، سیاست ما عین دیانت ماست." داستانی دیگر دارند.
ای دل ز زمانه رسم احسان مطلب   /   وز گردش دوران سر و سامان مطلب
درمان طلبی درد تو افزون گردد   /   با درد بساز و هیچ درمان مطلب