شعر نائینی "تُرَه"

شعری زیبا با گویش شیرین نائینی راجع به فرش بافی و قالی نایین به قلم زیبای آقای مجتبی غلامی نائینی با عنوان تُرَه 

تُرَّیی چَشات از گیری تُنَه   /   نوجابَتُت ویرُم تُنَه 
تیغ نَکیش وِ عِشقی می   /   دَخیل وَبِندی وِر تُنَه
لَچَکُ تُرِنجی لاکی!   /   زُنی گُ بورات هولاکی؟
تو رَهی عِشقی تُو ای گل   /   به خودا نداری باکی
مایی پیرُم، خودا زُنَه   /   خِفتی زینَه دُنَه دُنَه
دو بیتیهایی عاشقی   /   بورا می اُ تو وِرخُنَه
شووا گُ قالی یی دِلُش   /   وِ شویی پاهات وَوُنَه
لَچَکُ تُرِنجی لاکی!   /   زُنی گُ بورات هولاکی؟