سیدروحالله خاتمی از سلک روحانیونی بود که از راه دین ارتزاق نمیکرد و زندگی شخصی خود را با درآمد حاصل از زراعت و کار بر زمینهای کشاورزی کویری اردکان میگذراند و در خاطرات مبارزان قبل از انقلاب نیز نام او بهعنوان کسی که پناه و همراه آنان بود، به چشم میخورد. طبق یکی از اسناد، بخشدار اردکان در نامهای به فرماندار یزد، اعلام میکند که آیتالله خاتمی در مراسم و نیایشهایی که از طرف دولت برگزار میشود شرکت نمیکند.
براساس یکی دیگر از اسناد، از دیگر فعالیتهای سیدروحالله خاتمی این بود که در بین سالهای ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ وقتی عدهای از مبارزان ضدرژیم در منطقه میبد، انارک و نائین بهصورت تبعیدی زندگی میکردند و هیچکس جرأت نمیکرد به آنان نزدیک شود، آیتالله خاتمی بدون هیچ واهمهای چندینبار از این افراد دیدار کرده و به آنان روحیه میداد. از جمله تبعیدشدگان به منطقه مذکور میتوان به آیتالله پسندیده اشاره کرد که آیتالله صدوقی و خاتمی به دیدار ایشان رفتند و از وی دلجویی کردند. علاوهبرآن، به دیدار دیگر تبعیدیان چون مقام معظم رهبری در دوران تبعید در ایرانشهر نیز رفتند. یکی دیگر از مبارزان تبعیدشده به این منطقه آقای دکتر فضلالله صلواتی بود. ایشان در یادداشتی با عنوان «خاطراتی از دوران تبعید در یزد» میگوید: «هنگام تبعیدم، مرحوم آیتالله سیدروحالله خاتمی در یزد پناه من بود و مرتب به دیدنم میآمد و مُصر در برطرفکردن نیازهایم بود».
بعد از پیروزی انقلاب، آیتالله خاتمی در سوم آبان ١٣٥٨، از سوی امام به امامت جمعه شهرستان اردکان منصوب شد. پس از شهادت آیتالله محمد صدوقی، امامجمعه یزد، وی با حکم امام، در تاریخ ١٥ تیر ١٣٦١ به امامت جمعه در شهر یزد منصوب شد و سمت نمایندگی امام در استان را برعهده گرفت.
(پارسینه، سه شنبه ۰۵ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۳۵)