به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، روستای عشین یا اشین یکی از روستاهای حاشیه کویری در غرب انارک و شمال شرقی استان اصفهان است که درمسیر جهانگردان کویری قرار گرفته‌است. این منطقه جزئی از ایران مرکزی است که در کناره جنوبی دشت کویر با شرایط سخت آب وهوایی واقع است. این منطقه در ۳۰ کیلومتری شمال غرب انارک قرار دارد. آلفونس گابریل در سال ۱۹۳۳ در سفر به کویرهای ایران اقامت کوتاهی در این روستا داشته و آنرا در کتاب ” عبور از صحاری ایران ” توصیف کرده‌است.

وجود ذخایر و کانسارهای معدنی در سنگ‌های مجموعه افیولیتی عشین به‌عنوان بازمانده‌ای از دریاها و آبراهه‌های گذشته ایران مورد بررسی قرار گرفته‌است.

در فرهنگ لغت نام‌ها و آبادیها نوشته محمد مهریار عشین به معنای سرزمین آب‌های جاری است و وجود تعداد چشمه‌های زیاد در اطراف این روستا هویدا این حقیقت است. این روستا شامل خانه‌ها؛ قلعه دفاعی و حمام می‌باشد که متعلق به اوایل قرون اسلامی و قبل از آن است. روستا پس از حدود نیم قرن متروک و مخروب شدن در سال ۱۳۹۳ ثبت میراث ملی کشور شد و پذیرای میهمانان داخلی و خارجی می‌باشد. این روستا پذیرای مسافرانی از کشورهای آسیایی در زمینه زمین‌شناسی و معادن؛ میراث و ابنیه تاریخی؛ نجوم و ستاره‌شناسی؛ کویرشناسی و بیابان‌گردی می‌باشد.

شهرستان نائین که در شرق استان اصفهان واقع شده در حقیقت یکی از مهم‌ترین محورهای اتصال غرب به شرق استان و حتی کشور به شمار می‌رود، به همین دلیل در طی سال‌های اخیر با همت جمعی، این شهرستان همراه با جاذبه‌های طبیعی و تاریخی منحصربه‌فرد و پیشینه تاریخی کهن به یکی از اصلی‌ترین مراکز گردشگری کویری استان اصفهان تبدیل شده است.

واژه «عشین» در فرهنگ عامیانه مردم شرق استان اصفهان در عین حال که با نام «اشین» نیز خوانده شده به معنای سرزمین آب‌های جاری خوانده شده، وجود چندین چشمه در ارتفاعات اطراف این روستا این واژه را قوت می‌بخشد. این روستا در حاشیه کویر مرکزی ایران و به عنوان بخشی از شهر تاریخی انارک به شمار می‌رود، با توجه به پیشینه تاریخی انارک و همچنین ساختار معماری این روستا که عمدتا خانه‌ها به صورت تک اتاقی با گنبدی زیبا بر روی آن بنا شده، دیرینه شناسان پیشینه تاریخی این روستا را به پیش از اسلام نسبت می‌دهند. روستای اشین ساخت مایه ای ۱۷۰۰ ساله دارد که پس از حدود ۴۰ سال متروکه ماندن به همت معماری جوان در سال ۹۳ خورشیدی احیا گردید. از آن‌جایی که تابستان‌های این منطقه بسیار گرم و خشک است، بهترین زمان سفر به این مناطق فصل پاییز و زمستان است.

خانه های روستای عشین

این خانه ها کاهگلی هستند و معمولا یک اتاق بیشتر ندارند، سقف این خانه ها به شکل گنبد است و بیشتر آن ها پنجره هم ندارند. از آن جایی که این خانه ها پنجره ای ندارند انتظار می رود که محیط داخل آن ها تاریک باشد با این حال نور مورد نیاز خانه ها از سوراخ هایی که روی دیوار و سقف هستند تامین می شود. تابستان های این کویر بسیار گرم و زمستان های آن سرد است و به همین دلیل در فصل زمستان بومی های این روستا از بخاری های هیزمی برای گرم نگه داشتن خانه استفاده می کنند.

حمام روستای عشین

جاذبه ی دیگری که در صورت سفر به روستای عشین نباید از دست بدهید حمام آن است که در فاصله ی چند متری روستا قرار دارد. این حمام در نزدیکی استخری قرار دارد که این استخر پر از ماهی های قرمز رنگ است و از دیدنی های روستا است. این استخر کوچک هم آب مورد نیازش را از چشمه می گیرد.

وقتی که وارد حمام این روستا می شوید با فضایی درست شبیه به همه ی حمام های قدیمی روبرو می شوید فضایی که دارای هشتی ورودی، گرمخانه، شاه نشین و خزینه است و در ساخت گچبری و تزیینات آن از آهک استفاده شده است.

قلعه کاروانسرا در روستای عشین

از دیگر دیدنی هایی که زمانی که در روستای عشین هستید باید ببینید، قلعه کاروانسرا است. این کاروانسرا از سنگ های لاشه و آجر ساخته شده است و بعد از ورود از سر در به دالانی در آن می رسیم که البته به مرور زمان دچار فرسودگی شده است و چیز زیادی از آن دیده نمی شود.
(۳ بهمن ۱۴۰۰ - ۰۴:۴۵)