هردم از این باغ بری می رسد (20)
ولی وقتی از یکی از آنها پرسش شد: هنوز نه به دار است و نه به بار، چرا هنوز کاری شروع نشده و سنگ شکنی نیامده، به جای یاری، سنگ اندازی کردید و مرا می خواهید فراری دهید؟ می گوید: اگر کاری نمی کردیم و مشغول می شدی، شاید غیرقانونی به ما ضرر می زدی و از قدیم گفته اند که کار از محکم کاری عیب نمی کنه!
بهتره برگردم به آغاز پروژه در 27 مهرماه 1399 که با توجه به سخن سرکار خانم آزاد نماینده شهرستان های نایین و خوروبیابانک بر پایه فرآوری مواد خام، پیامکی با متن قصد ایجاد کارخانه دانه بندی سیلیس و فردایش تماسی هم با ایشان داشتم که حمایت خود را از این طرح اعلام نمودند.
اوایل آذرماه پس از چند ماه تلاش دوطرفه با سرمایه گذار که برای استخراج ماده اولیه، معدنی هم در منطقه داشت، به توافقی ضمنی برای زمانبندی تکمیل زیرساخت ها توسط رحیم پور و حمل دستگاه های کارخانه و خط تولید به طور کامل و سپس نصب کارخانه با در نظر گرفتن الزامات زیست محیطی و آمادگی نیروگیری از جوانان انارک توسط سرمایه گذار در سال 99 رسیدم.
اوایل دی ماه سازمان صمت نامه ی استعلام امکان اصلاح جواز تأسیس - تغییر خط از تولید بلوک سفالی به سیلیس دانه بندی شده را به سازمان جهاد کشاورزی فرستاد.
صبح 22 بهمن ماه هم از سرکار خانم آزاد درخواست کردم سری به کارخانه نصب شده که دستگاه هایش آماده برای راه اندازی اولیه می باشد بزنند که قبل از تشریف بردن به انارک برای مراسم بزرگداشت به اتفاق اخوی معمم خود آمدند و پس از زمانی کوتاه آقایان سلمان بخشدار و نعمتی رئیس شورای اسلامی و دیگر دوستان هم به ایشان پیوستند که مهندس میرزایی لزوم برقرسانی به کارخانه برای افتتاح در اواسط اسفندماه 1399 مطرح و ایشان به آقای سلمان دستور اقدام دادند و هنگام سوار شدن به سواری هم لزوم برقرسانی را چندباره تأکید کردم.
در انارک هم ضمن سخنرانی در مسجد شهرک فرمودند خود حاضر هستند تا برای رفع مشکلات در ادارات استان هم تشریف بیاورند و اگر مسئولی سنگ اندازی کرد او را برکنار خواهند نمود.
خوشحال و خندان که مسئولین پس از دوازده سال خواهان حل مشکل و با وجود احداث کارخانه توسط سرمایه گذار و حاضر در صحنه، بدون وام گیری و فقط لزوم برقرسانی، همکاری خواهد شد ولی ... تو خود حدیث مفصل خوان از این مجمل.
انارک نیوز - جشن نیلوفری درنجیل انارک در سوم فروردین ماه آخرین سال قرن چهاردهم و شرایط کرونایی مات شد.
خاطرات آیت‌الله هاشمی؛ ۵ آذر ۱۳۷۶: دکتر [محمدعلی] هادی [نجف‌آبادی] آمد. از وضعی‌که پس از اظهارات آیت‌الله منتظری پیش‌آمده، اظهار نگرانی کرد و از من خواست که برای رفع غائله کمک‌کنم. اصرار داشت که برای ایفای نقش مؤثرتر در مدیریت کشورکه فعلاً به وضع بدی درآمده، [در انتخابات آتی] به مجلس بروم.